Op donderdag 15 november is het zover: de laatste ‘Bakker on Tour’.
Het zal midden jaren 90 zijn geweest dat de Vrouwenvereniging uit Zeddam belde dat ze met een probleem zaten. Ze hadden een avond gepland met een bakker en deze had zich ter elfder ure afgemeld. Of ik wat voor hun kon betekenen. Natuurlijk kon ik dat! Wat een prachtige kans om ons bedrijf te promoten bij 80 potentiele vrouwelijke klanten. Dus daar gingen Mirjam en ik… op naar Zeddam!
Het werd een gezellige avond waar ik van alles kon vertellen over het mooie vak van bakker, ons prachtig bedrijf en waar de dames allemaal onze producten konden kopen.
Wat volgde waren vele avonden bij alle vrouwenverenigingen in de buurt. Ik ben overal wel geweest. Deden we voor niets. Misschien houden we er wat klanten aan over, dachten we.
Was er weer een regio vergadering geweest van ’Vrouwen Van Nu’, dan kreeg ik die week steevast verschillende telefoontjes of mailtjes of ik niet wilde komen. Het waren allemaal prachtige avonden, van Dinxperlo tot Hoevelaken en van Schalkhaar tot Kerkdriel.
Vol vuur vertelde ik over de start van de bakkerij samen met Mirjam, de kampioenschappen, deelnames aan de Bakkerij van het Jaar, De hoge noteringen in de AD Oliebollentest en de titel ‘Baas van het Jaar’. Maar ook de teleurstellingen kwamen ter sprake, zoals het zakken voor het examen Meester Boulanger.
Na de pauze – natuurlijk met wat lekkers – vertelde ik van alles over brood. Waar het vandaan komt, welk brood het voedzaamst is, hoe het komt dat waldkorn zo donker is en dat maisbrood wordt gemaakt van tarwe. De dames bleven allemaal goed opletten, want ze konden zo uit de zaal worden gehaald om mee te doen aan de quiz.
We plakten altijd voor het begin onder drie stoelen een briefje van € 5,-. Dit leverde veel hilariteit op in de zaal.
Na de quiz was er tijd voor een rondje vragen. Ze mochten de bakker van alles vragen, want hij gaf zich die avond helemaal bloot. En na afloop wilden de dames van alles kopen van de meegebrachte spullen.
En nu, na meer dan 200 optredens – en een De Graafschap stadion vol aan vrouwen – komt de laatste in zicht. Aan de ene kant een rustgevende gedachte, aangezien we vaak twee jaar vooruit moesten plannen om een avond te kiezen en ik er vaak toch wel een hele dag bezig was met voorbereiden. Gebak, brood, smokkelkoek, de bos bloemen. Heb ik alles bij me?
Maar na afloop was er toch altijd een heel voldaan gevoel. Weer een volle zaal enthousiast kunnen maken over brood en het bakkersvak. En het belangrijkste: de dames een leuke avond bezorgd. Een avond waar gerust gelachen mag worden. Het is tenslotte een avond uit.
Even allemaal laten bezinken, en dan… het theater in! Dat zou mooi zijn.
